Rond de kerstperiode belanden er niet alleen cadeautjes onder de kerstboom, maar ook wel eens op de spaarrekening. Zo geven de ouders of de grootouders graag een extra centje aan de kinderen of de kleinkinderen. Maar wat is de fiscale en civiele behandeling van deze ‘cadeautjes’?
Gebruikelijke geschenken
Dergelijke cadeautjes noemt men in het juridisch jargon ‘gebruikelijke geschenken’. Het gaat om cadeautjes die iemand geeft naar aanleiding van een speciale gebeurtenis zoals kerstmis, nieuwjaar, een verjaardag, een huwelijk, een goed rapport, etc.
Met gebruikelijke geschenken houdt men geen rekening bij de verdeling van de nalatenschap van de schenker. Sinds de invoering van het nieuwe erfrecht in 2018 staat dit ook zo opgenomen in artikel 4.87, § 2 eerste lid BW dat bepaalt dat ‘gebruikelijke geschenken’ geen giften zijn en dus niet ingebracht moeten worden in de nalatenschap. De verkrijger van het gebruikelijk geschenk moet dit dus niet verrekenen met andere erfgenamen. Aangezien een gebruikelijk geschenk geen gift is, is het ook fiscaal geen gift waardoor er geen schenkbelasting op verschuldigd is.
Maar waar ligt de grens? Voornoemd artikel bepaalt dat men daarbij rekening moet houden met het vermogen van de schenker op de dag dat het gebruikelijk geschenk wordt gegeven. De waarde van het geschenk moet met andere woorden in verhouding staan tot het vermogen.
1 % van het vermogen
Waar de grens dan precies ligt, is niet opgenomen in de Belgische wetgeving. Algemeen wordt evenwel aangenomen dat u jaarlijks maximaal 1 % van uw totale vermogen (roerend en onroerend) kan weggeven als cadeau of gebruikelijk geschenk. Indien u een vermogen heeft van in totaal 1.000.000 EUR kan u dus gerust een cadeau geven ter waarde van 10.000 EUR.
Let wel, deze grens geldt voor alle begunstigden samen en dus niet voor ieder van hen afzonderlijk.
Overschrijving
Meer en meer maakt men gebruik van een overschrijving voor het geven van een cadeau en minder van cash gelden. U kan bij dergelijke overschrijving gerust melden dat het gaat om een cadeau zoals bijvoorbeeld ‘Gelukkig nieuwjaar’ of ‘Proficiat met je rapport’. Dit is zelfs aan te raden zodat duidelijk is dat het gaat om een gebruikelijke schenking. Het tegendeel is waar bij een ‘echte’ schenking in de vorm van een bankgift. De mededeling ‘schenking’ bij de overschrijving kan in dat geval leiden tot de nietigheid van de schenking met alle gevolgen van dien. Een ‘echte’ schenking dient in principe immers te gebeuren voor een notaris. Een bankgift is een uitzondering op deze regel op voorwaarde dat daartoe de regels van de kunst gevolgd worden.
Geen schenkbelasting
Op een gebruikelijke schenking is geen schenkbelasting verschuldigd. Dit in tegenstelling tot een ‘echte’ schenking waarop in principe wel schenkbelasting verschuldigd is. Een uitzondering daarop vormen de onrechtstreekse schenkingen waarvan bankgiften via overschrijving het meest gekende voorbeeld zijn. De registratie van de bankgift is geen verplichting waardoor dit kan aan 0 % schenkbelasting. De schenker dient de schenker in dat geval wel drie jaar te overleven (5 jaar in Wallonië). Overlijdt de schenker toch binnen deze periode, dan zal de schenking alsnog fictief toegevoegd worden aan de nalatenschap van de schenker met de heffing van erfbelasting tot gevolg.
Indien u over dit topic meer informatie wenst, contacteer dan gerust uw vertrouwenspersoon bij Mercier Vanderlinden.
